Tweede bericht:
We zitten nu aan een tafel in de lounge, WiFi, van het hotel vlakbij Iwaki te mailen.
We zijn gistermiddag na een voorspoedige treinreis vanuit Tokyo hier aangekomen. De zon schijnt nog steeds volop, prachtig weer iedere dag. De trein reed het laatste stuk langs de zee met in het binnenland heuvels.
Omstreeks 3 uur kwamen we bij Kato-san ( heer Kato) aan, een vriend van Yumiko en café-eigenaar. Het café bevindt zich in een kelder van winkelcentrum, je kunt er eten en luisteren naar lifemusic van binnenlandse en buitenlandse artiesten.
Bij hem zijn de wenspopjes en andere dozen opgeslagen.
Alle dozen hebben we geopend en de inhoud opnieuw georganiseerd voor de komende workshops. Om 6 uur kwamen andere vrienden helpen. Een warme, enthousiaste groep van vrijwilligers. Een moeder met zoon hadden in de Merenwijk gewoond, dus dat was een soort reünie. Intussen begon er een feestje in het café.
Ik keek mijn ogen uit, veel gebuk en plezier.
Laat in het hotel aangekomen, een echte onsen, traditioneel Japans hotel, een bad genomen in de Spa, een bad met bronwater en beiden als een blok geslapen.
Vanmorgen een traditioneel Japans ontbijt. Om 11 uur worden we opgehaald door de zoon. Om 14 uur de eerste workshop in Alios, het culturele centrum hier. Daar worden nog andere activiteiten gehouden vandaag voor de Kids day. We krijgen drie vrijwilligers die ons helpen.
Weer en mooie dag in het verschiet
Groeten van Yumiko en Petra
Derde bericht:
Zondagmiddag 24 november zijn we naar de kidsday in Alios geweest. Alios is een prachtig groot en modern cultureel centrum, met theaterzaal , concertzaal, bibliotheek en menige andere zaal. We hebben zonnetjes gevilt met vooral hele kleine kinderen, 2,3,4 jaar. We werden geholpen door teenagers, jongens die zo leuk met de kinderen vilten zodra ze doorhadden hoe vilten in zijn werk gaat.
Er waren nog andere kinderactiviteiten vooral gericht op het kerstfeest. Ook contacten gelegd met andere mensen die van het project gehoord hadden en langskwamen.
Maandag met een volgeladen auto vroeg in de ochtend om 7 uur vertrokken naar een afgelegen dorp in het westen van Fukushima
Na 2,5 uur rijden vanaf de zee de bergen in wachtten ons 222 kinderen. Een hele school. Hoe zal ik dit beschrijven? Een ijskoude gymzaal werd in 1 uur omgetoverd in een warme plek, met straalkachels, maar zonder tafels. Precies om 10.30 uur kwamen de kinderen, 6 rijen kinderen, ieder hun eigen kleur pet, binnen met in hun handen een tasje. In dat tasje zaten een stukje plastic en handdoek, krant en een deksel van thuis. Later werd dit keurig uitgespreid op de grond. Na de entree van Yumiko met op de fluit het Wilhelmus, onder begeleiding van Petra op de trommel werd de film van de Zijlwijkschool getoond en later de viltinstructiefilm. Een en ander werd niet door iedereen goed gezien, door het kleine scherm met heel veel kinderen!
Maar het was dikke pret en werd door iedereen zowel door de kinderen als de docenten zeer gewaardeerd. De krant was aanwezig, en we hoorden later dat we op het lokale nieuws te zien waren. Veel kinderen hadden hun Engels geoefend! Na veel formele dankzeggingen, in woorden en buigingen begon de opruiming, binnen 15 minuten was de zaal weer spik en span. De Japanners kunnen er wat van.
