Vanaf het station van Iwaki lopen we vijf minuten naar Bar QUEEN. Dit is een cocktail bar, restaurant en concertzaal in één, die in de kelder van een hotelgebouw zit. De eigenaar van de bar, meneer Katō, is de vertegenwoordiger en bemiddelaar voor ons project in Iwaki.

In de bar zijn regelmatig optredens door muzikanten uit heel Japan. Meneer Kato houdt ook veel van muziek, en speelt instrumenten en zingt samen met vrienden in een band. Daarnaast beoefent hij de Japanse theeceremonie. Omdat meneer Kato oorspronkelijk uit Iwaki komt, heeft hij hier veel kennissen en vrienden. Hij is ook populair onder de jeugd. Ik heb hem leren kennen via mijn vriendin Yoko, omdat haar zoon hem goed kent en graag bij Bar Queen komt.

Meneer Katō heeft gewacht terwijl ik mijn planning voor mijn verblijf in Iwaki opstelde. Dank u wel!

Op dezelfde avond hielden we voor het eerst een vergadering met de deelnemers aan het project (in totaal 10 personen), met wie ik tot dan toe alleen via internet contact had onderhouden. Daarnaast heb ik laten zien hoe we tijdens de workshops in november zonnetjes kunnen maken met wolvilt en nat vilt. Het is een hele leuke en gevarieerde groep, met mensen die in allerlei verschillende sectoren werken zoals de kunstwereld, het bankwezen, het bedrijfsleven, het onderwijs of de culturele sector. Het is dankzij meneer Katō gelukt om deze groep bij elkaar te krijgen, die de kern wordt van het project dat we in november hier gaan uitvoeren.

Ook de wenspopjes die in Nederland zijn gemaakt, zijn veilig aangekomen voor hun debuut in Iwaki!

Share:

Op 13 juli ben ik naar Iwaki gegaan.

(Deze poster zag ik op het station in Tokio: “IK ga naar TOHOKU (noordoost Japan)!”

Het duurt 2,5 uur om van Tokio naar Iwaki te reizen. Het is beslist niet ver weg, maar het was mijn eerste keer in Iwaki.

Gelukkig ging ik samen met mijn vriendin mevrouw Tamamura op reis. Wij hebben elkaar 7-8 jaar geleden in Leiden leren kennen en sindsdien contact gehouden via internet.

Vroeger (zo’n dertig jaar geleden) woonde familie Tamamura op loopafstand van ons huis. Haar zonen gingen naar een basisschool in de buurt, en zaterdag gingen ze naar een Japanse school in Den Haag (toen zat deze school nog in de Japanse ambassade). Haar tweede zoon is nu volwassen en werkt voor een bedrijf in Iwaki, waar hij woont samen met zijn echtgenote.

Wat is de wereld toch een kleine plek!

Terwijl we in de trein zitten en onze lunch eten, vertelt mevrouw Tamamura over de dag van de ramp, 11 maart 2011. Op die dag zat zij in precies dezelfde trein, op weg om haar zoon in Iwaki te bezoeken.

Ik had mijn wenspopjes voor de presentatie ook meegenomen.Dit wordt het debuut van ons project in Iwaki!

Share:

Op 11 juli, een bloedhete zomerdag, hadden wij een vergadering in Tokyo.

In de vergaderruimte stond al een doos met ca. 90 wenspopjes van ons project. Alle wenspopjes hier werden afgelopen januari door leden en gasten van de Nederlands-Japanse Vereniging gemaakt tijdens hun Nieuwjaarslunch in Hotel Okura Amsterdam. De voorzitter van de vereniging heeft persoonlijk deze popjes vanuit Nederland naar Tokyo gestuurd. Hartelijk dank hiervoor, voorzitter Jacobs!

Ons plan: in Tokyo een workshop geven en vilten zonnetjes maken samen met kinderen die vanuit Fukushima geëvacueerd zijn en tijdelijk in Tokyo wonen (maar tot wanneer? De meeste evacués weten dat nog niet…).

En goed nieuws, wij mogen in november in Tokyo workshops geven (één ’s ochtend en één ’s middags, in totaal twee)! Wij vinden het geweldig dat we nu ook vrijwilligers hebben in Tokyo.

Nadere informatie kunt u hier binnenkort vinden.

Share:

Gedurende de maand juli  was onze directeur in Japan voor het project “Duizend wenspopjes voor Japan”.

Directeur Yumiko heeft vergaderingen gehad in verschillende plaatsen. Wij hopen in november 2013 workshops te kunnen geven aan Japanse kinderen, voornamelijk in Fukushima, maar ook kinderen die vanuit Fukushima tijdelijk in Tokyo zijn komen wonen, en kinderen in Yamada en Iwate (de zusterstad van Zeist, een klein kustdorpje dat zwaar werd getroffen door de tsunami van 11 maart 2011).

Wij hebben nu vaste contacten in deze plaatsen en kijken er naar uit om met onze Japanse en Nederlandse contactpersonen en groepen samen te werken!

Share: